|گرافیک،چاپ و تبلیغات|

۱۲ مطلب با موضوع «معماری» ثبت شده است

دیوارپوش چیست؟

دیوار پوش:

از نخستین روزی که بشر به ساخت سرپناه برای خود پرداخت ، به این موضوع اندیشید که چگونه فضای زندگی خود و به خصوص دیوارها را تزیین نماید که نتیجه آن به ابداع دیوارپوش های متفاوت گردید.

 آشنایی با انواع دیوار پوش:

از نخستین روزی که بشر به ساخت سرپناه برای خود پرداخت ، به این موضوع اندیشید که چگونه فضای زندگی خود و به خصوص دیوارها را تزیین نماید که نتیجه آن به ابداع دیوارپوش های متفاوت گردید. 
دیوارپوش ها را می توان به طور کلی به دو دسته دیوار پوش های خارجی و داخلی تقسیم کرد.

دیوارپوش خارجی:

این نوع دیوارپوش ها باید از لحاظ پایداری بسیار مقاوم بوده و در برابر عوامل محیطی مانند تابش مستقیم نور خورشید و بارندگی و سایش مقاومت خوبی از خود نشان دهد. از این دسته دیوارپوش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد :

آجر، سیمان ، سنگ ، شیشه ، ورق های کامپوزیت و ...
در استفاده از دیوارپوش های خارجی علاوه بر مقاومت باید جنبه زیبایی را نیز در نظر گرفت که امروزه با تلفیق این دیوارپوش ها طرح های زیبایی به دست می آید.

دیوار پوش داخلی:

در این قسمت به این علت که عوامل فرساینده کمتری وجود دارند و نیز سلایق بیشتری حکمفرماست ، شاهد تنوع فراوانی می باشیم که این تنوع رقابتی سخت بین تولید کنندگان و طراحان ایجاد کرده که تولیدات آن ها باعث به وجود آمدن مواد و متریال خاص و جدید می گردد. از دیوارپوش های داخلی متداول به موارد زیر می توان اشاره نمود :

رنگ :

این متریال دارای قدمتی بسیار بوده و تقریباً مکمل گچ می باشد. از ویژگی های رنگ می توان به سهولت در اجرا ، قیمت مناسب ، تنوع بسیار بالا ، مقاومت در برابر رطوبت و گرد و غبار و... اشاره نمود ولی دارای نقاط ضعفی چون عایق نبودن در برابر صوت و دما و عدم مقاومت در برابر ضربه می باشد. رنگ ها به دو دسته پلاستیک و روغنی تقسیم بندی می شوند.

رنگ های پلاستیک :

بر پایه حلال آب ساخته ساخته می شوند و به مراتب ارزان تراز رنگ های روغنی بوده و راحت تر نیز قابل اجرا می باشند. ولی در برابر رطوبت مقاومت کمتری داشته و نظافت آن مشکل می باشد از اینرو بیشتر در سقف ها اجرا می گردد.

رنگ های روغنی :

حلال این نوع رنگ ها تینر می باشد به همین دلیل بر برابر رطوبت و گرد و غبار مقاوم بوده و عمر بیشتری نسبت به رنگ های پلاستیک دارند. البته بوی تینر باعث ناراحتی افراد می گردد که برای رفع این مشکل امروزه رنگ های مولتی کالر Multi color استفاده می کنند که دیگر از حلال تینر استفاده نمی شود ولی مزایای هر دو گروه رنگی را دارد.

 دیوار پوش های چوبی :

استفاده از چوب به عنوان دیوار پوش قدمتی به اندازه ساخت اولین کلبه های چوبی دارد. چوب به خاطر طرح و نقش و رنگ خاص خود آرامش و امنیت خاصی به فضا می بخشد. 
ولی امروزه به علت گران بودن قیمت و نیز محافظت از محیط زیست از چوبهای مصنوعی مانند MDF , HDF و... ویا دیوار پوش های P.V.C با روکش های طبیعی یا مصنوعی بسیار استفاده می شود. این نوع دیوارپوش ها عایق صوت و دما بوده و در برابر ضربه مقاوم و نیز به راحتی و بدون نیاز به زیرسازی اساسی قابل نصب و اجرا می باشد.

دیوارپوش های سنگی :

از دیوارپوش های پر مصرف در صنعت ساختمان بوده و به علت تنوع در طرح و رنگ و نوع بافت خیلی مورد استفاده قرار می گیرد. در فضاهای داخلی معمولاً از سنگ های با ضخامت کم با تنوع بیشتر مانند سنگ های آنتیک ، الماس تراشه، اسید شور و ... استفاده می شود.

دیوارپوش های سلولزی :

این نوع دیوارپوش به صورت گسترده با نامهای تجاری متفاوت در بازار موجود بوده و تقریباً در اکثر فضاها از آن استفاده می گردد.اساس آنها تشکیل شده از الیاف مصنوعی – سلولز – رزین های ساختمانی و پیگمنت های مقاوم می باشد. از ویژگی های آن می توان به پوشانندگی سریع و کامل ، تنوع در طرح و رنگ و عایق و صوت حرارت و ... اشاره کرد.

کاغذ دیواری :

کاغذ دیواری به عنوان یکی از مصالح تزئینی داخلی ساختمان از مدتها قبل مورد استفاده بوده است و هم اکنون نیز در بسیاری از موارد به مصرف می‌رسد. کاغذ دیواری علاوه بر طرحهای سنتی در طرحهای چوب، پارچه، سنگ، آجر و نقشهای دیوار نما نیز تهیه می‌شود. بسیاری از کاغذ دیواریها با یک لایه چسب آغشته می‌شوند و آماده برای نصب هستند، کافی است قبل از چسباندن کاغذها را خیس کنند. کاغذ دیواری با کیفیتهای گوناگون در درجه‌های مختلف تولید می‌شود و بعضی انواع آن قابل تمیز کردن است، کاغذ دیواری در توپهایی به عرض 500 تا 900 میلیمتر و به سطح حدود 20/3 متر مربع تولید می‌شود.

      

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
امیر صفایی

معماری ایرانی

معماری ایرانی:

کلیه بررسی‌ها و کاوش‌های باستانشناسی حکایت از آن دارد که سابقه معماری ایران به حدود هزاره هفتم قبل از میلاد می‌رسد. از آن زمان تا کنون پیوسته این هنر در ارتباط با مسائل گوناگون، بویژه علل مذهبی، توسعه و تکامل یافته‌است.

معماری ایران دارای ویژگیهایی است که در مقایسه با معماری کشورهای دیگر جهان از ارزشی ویژه برخوردار است: ویژگیهایی چون طراحی مناسب، محاسبات دقیق، فرم درست پوشش، رعایت مسائل فنی و علمی در ساختمان، ایوانهای رفیع، ستونهای بلند و بالاخره تزئینات گوناگون که هریک در عین سادگی معرف شکوه معماری ایران است.

ویژگی‌های معماری ایرانی

در معماری ایرانی، با وجود خصایلی چون تناسب و زیبایی سر درها وگنبدها و ایوان‌ها خصلتی که بیشتر شایستهٔ بررسی است گوهر معماری ایرانی و منطق ریاضی و عرفانی آن است. درونگرایی و گرایش معماران ایرانی به سوی حیاط‌ها، پادیاوها، گودال باغچه‌ها، هشتی‌ها و کلاه فرنگی‌ها که شبستان‌ها را گرداگرد خود گرفته است، از دیرباز جزء منطق ایرانی بوده است.

پیش از این که تخت جمشید ساخته شود، صدها ایوان و شبستان با ستون‌های چوبی و سنگی در سراسر جهان متمدن آن روز ساخته شده بود، ولی نخستین بار در تخت جمشید می‌بینیم که ستون‌ها تا آخرین حد ممکن از هم فاصله گرفته‌اند با این که در بعضی از معابد کهن خارج از ایران (مثلاً مصر) فاصلهٔ دو ستون چیزی نظیر قطر آن‌ها بلکه اندکی کمتر است.

معمار ایرانی توانست وسیع ترین دهانه‌ها را با کست افزود پیمون‌ها به وجود بیاورد و آرایش‌های گوناگون و سرگرم‌کننده خلق کند؛ به گونه‌ای که ساختمان دو اشکوب به اندازه‌ای از هم دور شده که گویی اشکوب زیری بعدها بر آن افزوده شده است.

از امتیازات معماری ایرانی این است که هرگز از مکان هندسی همگن برای پوشش استفاده نشده و از اصطلاحات و نام قوس‌ها و طاق‌ها و گنبدها در زبان فارسی پیداست که بیشتر به شکل بیضی و تخم مرغ و بات (بیز) توجه داشته‌اند.

ضرورت پیمون در معماری ایرانی

پیمون نه تنها در نقشه و اندازهٔ پایه‌ها و ستون‌ها در عرض و طول اتاق‌ها و راهروها اثر دارد، بلکه حالت در و پنجره و نسبت بین آن‌ها را نیز معین می‌کند و پس از همه در پوشش درگاه‌ها، ایوان‌ها، طاق‌ها و گنبد خانه‌ها تاثیر دارد. این تاثیر آن جا آشکار می‌گردد که معمار ایرانی می‌تواند با تضمین کافی با کاربرد پیمون کست افزود، طرح و محاسبه و اجرای آن را در آن واحد انجام دهد؛ بدون این که نا استواری به وجود بیاید.[۲]

سبک‌شناسی معماری ایران

پیش از اسلام

پس از اسلام

از شش شیوه معماری ایران دو شیوه پارسی و پارتی مربوط به پیش از اسلام و چهار شیوهٔ دیگر مربوط به دوره اسلامی می‌باشد. غربی‌ها برای شیوه‌های اسلامی نام‌هایی را به کار می‌برند مانند شیوه‌های اموی و عباسی.

پرهیز از بیهودگی

در معماری ایرانی تلاش می‌شده کار بیهوده در ساختمان سازی نکنند و از اسراف پرهیز می‌کردند. این اصل مهم هم پیش از اسلام و هم پس از آن مراعات می‌شده‌است. در قرآن آمده مومنان، آنانکه از بیهودگی روی گردانند.

اگر در کشورهای دیگر، هنرهای وابسته به معماری مانند نگارگری (نقاشی) و سنگتراشی، پیرایه (آذین) بشمار می‌آمده، در کشور ایرانهرگز اینگونه نبوده‌است. گره سازی با گچ و کاشی و خشت و آجر و به گفته نخود معماران، آمود و اندود، بیشتر بخشی از کار بنیادی ساختمان است. اگر نیاز باشد در زیر پوشش آسمانه(سقف) پنام(عایق)ی در برابر گرما و سرما ساخته شود یا افراز بنا که ناگزیر پر و پیمان است و نمی‌تواند به دلخواه معمار کوتاهتر شود، تنها با افزودن کاربندی می‌توان آنرا کوتاهتر و باندام و مردم‌وار کرد. اگر ارسی و روزن با چوب یا گچ و شیشه‌های خرد و رنگین گره سازی می‌شود برای این است که در پیش آفتاب تند و گاهی سوزان، پناهی باشد تا چشم را نیازارد و اگر گنبدی از تیزه (معماری ایرانی) تا پاکار با کاشی پوشیده می‌شود تنها برای زیبایی نیست. وانگهی باید واژه زیبا به معنای زیبنده بودن وتناسب داشتن است و نه قشنگی و جمال.

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
امیر صفایی