شهرسازی و گرایش های متنوع آن تقریباً یک رشته علمی جدید است که ریشه های آن را باید در پاره ای علوم کاربردی از قبیل معماری، معماری چشم انداز، مهندسی عمران و علوم اجتماعی و رفتاری دانست. دپارتمانهای آموزش شهرسازی در طول قرن گذشته در سراسر دنیا بر دامنه ای از تخصص های متفاوت متمرکز شده اند که از آن جمله اند: مدل تئوری محور، رویکرد برنامه ریزی فیزیکی و طراحی محور و اخیراً رویکرد انتقادی ساختار گرایانه. تفاوت در رویکردها ، بخشی متأثر از تفسیرهای متفاوت از ماهیت شهرسازی و بخشی ناشی از میان رشته ای بودن این تخصص است . با این حال، شهرسازی معمولاً بعنوان رشته ای که فاقد تئوری ها و سنت های خاص خود است بحساب می آید.